Ze komen iets boven die ene leuke spijkerbroek uit. En als ik mijn bordeauxrode jurkje draag, zijn ze toch een beetje een doorn in mijn oog. Op bikinifoto’s denk ik ze liever weg. Maar in de kroeg krijgen mijn bescheiden lovehandles (vet op de heupen) volop aandacht van het mannelijk schoon en het mannelijk minder-schoon.
Als mannen in een menigte vrouwen passeren, leggen ze hun hand éven op die liefdesteugel. Niet hardhandig, hoor, oh nee, ze begeleiden je gewoon even – hup, hup – tactisch aan de kant. Zodat ze erlangs kunnen. Of een praatje kunnen maken. En effe lekker kunnen voelen. Het is bijna liefkozend. Maar vooral ongevraagd.
Toen ik op het Smartlappenfestival was in Broers, vorige maand, ging ik eens turven. Binnen een uur waren mijn liefdesteugels, gehuld in een zwart shirtje, elf keer bepoteld door passerende mannen. Aan de twaalfde betaster vroeg ik het maar gewoon. “Waarom zetten jullie je handen altijd dáár?” De jongen keek verrast op en streek zijn vettige haarlok goed. “Lieverd, wil je een eerlijk antwoord of politiek correct?” Ik ging voor optie A. “Om te voelen wat voor vlees er in de kuip zit.”
Goed, deze jongen zag ons dus als een pond gehakt. Of als kippenboutjes. Vers, nog in de verpakking. Misschien lekker genoeg om uit te pakken. Ik besloot dan maar hetzelfde te doen en wachtte tot er een mals runderlapje in de buurt stond waar ik langs moest. Ik legde mijn hand op zijn zij, liefkozend doch ongevraagd en passeerde. De jongen in kwestie veerde een beetje op.
Wij vrouwen daarentegen, schrikken er in de kroegen van Utrecht niet meer zo van. Gewenning, denk ik. En dat zou niet moeten. Het woord ‘lovehandle’ zegt al genoeg: het is een van de intieme delen van het vrouwelijk lichaam. Vrouwen zijn er onzeker over – google de term en je komt artikelen tegen als: ‘Lovehandles definitief wegwerken’ en ’36 tips om van je lovehandles af te komen’. Dat het geen geslachtsdeel betreft of tepel bevat, wil niet zeggen dat iedereen er zomaar aan mag zitten. Want oké, die lovehandles, die iets boven die ene leuke spijkerbroek uit komen en een doorn in mijn oog zijn in dat bordeauxrode jurkje, zijn wel míjn lovehandles.